Time flies
Blijf op de hoogte en volg Samé
20 Juli 2014 | Indonesië, Jogjakarta
Derde week nu ook voorbij en het gaat echt snel. Ik sta er een beetje dubbel in, aan de ene kant wil ik de mensen nog niet verlaten omdat ik me erg op mijn gemak voel. Aan de andere kant ben ik toe aan mijn vakantie en kan ik niet wachten om met mijn voetjes in het zand te woelen.
Deze update is een beetje laat wat mede komt door mijn vrije maar drukke weekend. Ik zal aan het begin beginnen en vertellen over deze afgelopen lange week. Met voor- en tegenslagen.
Alles went behalve een vent; én een nr.2 moeten doen midden in de nacht, aan de andere kant van het dorp.. Aangezien ik zelf geen toilet heb. Wat een hel.
Oja de ene dag schrijf ik nog stoer dat ik de douche allang gewend ben en dat hij reuze meevalt en de andere dag lig ik gespreid als bambi op de grond. Mijn douche, die jullie vast al bewonderd hebben op mijn facebook, is namelijk erg laag dus moet ik bukken om niet gezien te worden. De zondag had het geregend waardoor mijn slippers vol modder zaten. Toen ik smorgens mijn ochtend ritueeltje uitvoerde en lekker aan het scheppen was gleed ik vol onderuit en lag ik gestrekt op de stenen. Geen schrik, want pijn deed het niet maar ik voelde me wel echt een kluns.
Ook had ik deze week een nieuwe vriend ontmoet. Ik had een schorpioen naast me voet wanneer ik uit bed stapte van wel 14cm lang. Ik ben nog nooit zo snel mijn bed op gesprongen. Eerst wilde mijn Ibu mij niet geloven maar later vonden we hem en nu ligt hij gelukkig in mootjes naast het huis.
Dan de laatste blunder deze week, enorme last van mijn rug! Het bed hier eist nu toch echt wel zijn tol en ik ben blij dat er nog maar 1 week te gaan is op dat gebied.
Leuk nieuws kwam deze week uit Nederland, de lieve brieven die iedereen heeft geschreven om mij op te beuren voor als ik in de put zat. Gelukkig is daar geen sprake van maar toch vond ik het erg leuk alle lieve woorden te lezen en de fotos te bekijken. Mijn familie vond het ook erg interessant, vooral mijn dikke kop toen ik klein was... Daardoor ben ik ben nu een kinderfoto kwijt, achja.
Het les geven aan de kinderen is super leuk omdat ze willen leren, maar ze zijn het wel snel zat door de warmte. Wel is het jammer dat ik zelf niet goed indonesisch kan wat het lesgeven moeilijk maakt en waardoor vaak de indo's het leuke werk kunnen doen.
Donderdag avond hadden we Koreaanse avond. Dit hield in; deelnemers uit Korea van COP van 10 jaar terug die een feest gaven om COP te vieren. Eten, drankjes, muziek en optredens. Erg gelachen die avond en super gezellig gehad.
Natuurlijk stond Familie Suyono mij weer trouw op te wachten wanneer ik thuis kwam.
Deze week veel geschilderd en volgende week alleen nog wat puntjes op de I zetten. Ik ben echt trots op wat we allemaal gedaan hebben en ik hoop dat ze er blij mee zijn. We horen al veel positieve reacties dus ik denk dat dat wel goed komt.
Dan eindelijk het weekend!
5 uur ging zaterdag de wekker en het was nog donker, al was mijn hele familie natuurlijk al op. Om kwart over 6 vertrokken we naar het station, waar de trein om 9 uur vertrok. Een treinreis van 4 uur door de sawa's en dorpjes. Stiekem kijk ik niet snel meer ergens van op, aangezien ik mijn eigen mooie uitzicht heb in mijn dorp. Om 1 uur kwamen we aan in Yogyakarta. Ik vind het maar een viese en drukke stad; smog, bejaks, veel kraampjes met troep en batik kleding en alleen maar starende mensen. Om gek van te worden. Gelukkig hebben ik en maud ons prima vermaakt op de skylounge van Ibis Hotel met Tapas en Cocktails en een bezoekje aan Alun Alun park. Zondag een cultureel dagje waarbij we de Borobudur en de Prambanan tempel bekeken hebben. Wat prachtig! De gebouwen en het uitzicht.
Helaas niet alle kadootjes kunnen regelen. Ik heb wel de fotos met lijst maar niet het woordenboekje, mijn pinpas deed vanmorgen raar dus ik hoop zo nog te kunnen pinnen voor een kleine sponsering voor Bapak Suyono's nieuwe huis.
Mijn familie begint 9 augustus met een nieuw huis te bouwen, ik wil daarin graag wat meedragen, al vond mijn bapak het niet erg fijn op het begin.
Fotos kan ik helaas niet plaatsen deze week. Die komen vrijdag wel!
Laatste week gaat in! Spreek jullie allemaal weer snel. Dikke kus x
-
20 Juli 2014 - 14:32
Oma Bol :
hallo lieverd
Geweldig dat je zoveel mooie dingen ziet en dat je je zo inzet voor de bewoners daar ,maar zal erg blij zijn als je weer op Nederlandse bodem staat wand die nieuwe vriend van je staat me helemaal niet aan ben gelukkig licht hij nu naast het huis ,nog een weekje en dan lekker genieten van je verdiende vakantie.hele dikke knuffel van ons en tot snel xxxxxxxxxxxx tjutju -
20 Juli 2014 - 14:55
Opa Bol:
Hallo lieve kanjer,
Nog maar een weekje en dan zit het erop,geweldig zoals je dit allemaal beleeft dit is een aparte ervaring.
ook was het leuk om even met je te spreken en te zien via de telefoon, op zaterdagavond.de hele fam .was bij ons ook de meiden van Nico.
Na deze week nog een lekkere vakantie en dan weer naar huis.
De verhaaltjes die je op de Blog zet zijn goed gedaan ,het houd ons op de hoogte wat je zoal doet.Nou ga deze week nog maar even de puntjes op de I zetten en dan dit afsluiten,veel plezier en we spreken je of via
de app.
groetjes en kusjes.
opi. -
20 Juli 2014 - 15:43
Your Daddy:
Mooi,spannend en gezellig stukje weer liefie!
Je begint al aardig een Crocodile Dundee te worden (Of Scorpio Warmerdam klinkt ook goed).
Goed om te horen dat je "familie" daar zo bezorgd zijn om je.
Hoop dat je weekje Bali gaat lukken.
Dat zou een mooie afsluiting zijn.
Geniet en Discover the world!
akan melihat Anda segera. Ciuman
-
21 Juli 2014 - 20:54
Brigitte:
Help een schorpioen ? ik moet er niet aan denken. Toch wel een foto van gemaakt ?
Weer leuke (en soms minder leuke) verhalen/cq belevenissen.
Alles wat je nu meemaakt, draag je mee als herinnering de rest van je leven.
Ik kijk uit naar je volgende verslag.
groetjes Brigitte -
23 Juli 2014 - 06:40
Remond En Tanja:
Hoi Same,
Wat een bikkel ben jij, bewondering!
Jou maken ze niet meer zo gauw gek wanneer je ergens bent. Wij herkennen het gevoel wel wanneer je uit de rust van het dorp een grote stad in gaat. Druk, benauwd en vies.
Afscheid nemen zal wel even emotioneel worden, sterkte alvast.
Geniet lekker op Bali!
Groetjes Remond en Tanja
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
